अनंत जन्म

रात्री कधीतरी झोपेत, वळली मान

अर्धवट उघडलेल्या डोळ्यानी पाहीले

उशीवरून वाहणारे, ओघळ मायेचे

हळूवार गोंजारणारे, एकटक पाहणारे

ओळखीचे तरी नवे वाटणारे

ते डोळे

निशीगंधाचा सुवास धूंधावणारा

आसपास तरंगणारा, त्याचा भास आभास

गालांवर पाकळ्या, सुकुमार चाफ्याच्या

ओठांचा गुलाब, अर्धवट उमललेला

बोलू का नको, यांत कोठेतरी गुंतलेला

मी ही स्तब्ध

आठवत नाही, कदाचीत श्वास रोखून

सौंदर्याच्या सागरावरील

प्रीतीच्या लाटा

नजरेच्या ओंजळीत सामावू पाहत होतो

काही क्षणच गेले असतील, कदाचीत जास्त

वाटली मात्र युगे मला

त्या काही क्षणातच जगलो

अनंत जन्म, अनंत वेळा

©️ShashikantDudhgaonkar

Above lines are in Marathi language and have loosely translated them to English below

Many Lifetimes

Some time at midnight I turned my head

Half awake and half asleep

Oozing down from the pillow

Could feel warmth rising, in the cold air

Those beautiful eyes

Probed and caressed , watching me tenderly

Though known to me, seen everyday

They somehow feel, new all the time

There’s a hint of perfume

Or maybe I dreamt

Had the urge to touch those

Soft smooth cheeks

And the lips like rose just on the verge of bloom

Holding some words from escaping

I stood still, may have held my breath

Don’t know how long

For time seemed to completely stand still

In those moments, tiny and small

I lived many lives

©️ShashikantDudhgaonkar